Monthly Archives: March 2018

Në këmbim, do të marrë 27,5% të aksioneve të kompanisë. Marrëveshja u arrit në mes të dy kompanive, nga e cila SoftBank është aksionar i shumicës relative. Por për Uber është një tërheqje e re nga tregu aziatik që të fokusohet në amerikanët dhe evropianët
 

Marrëveshja u arrit

Uber ka mbyllur marrëveshjen me Grabin: shërbimi me qira të makinave me shofer do t’i transferojë aktivitetet e veta në rajonet e Azisë Juglindore në konkurrentin e drejtpërdrejtë, në këmbim të 27.5% të aksioneve të kompanisë dhe hyrjen e Drejtorit Ekzekutiv Dara Khosrowshahi në board të Grab-it. Ky i fundit gjithashtu do të marrë përsipër shërbimin e dërgimit të ushqimkt në shtëpi Uber Eats në zonë. Marrëveshja u favorizua nga fakti se SoftBank mban shumicën relative të aksioneve në të dy kompanitë, pas blerjes së fundit prej 15% të Uber në një marrëveshje gjithsej mbi 9 miliardë dollarë. Në këtë mënyrë SoftBank synon të kapërcejë konkurrencën midis dy shërbimeve me qira të makinave me shofere në Azinë Juglindore, në një treg që vlerësimet e Bloomberg mund të arrijnë vlerën prej 20 miliardë dollarë deri në vitin 2025.

Rritja e rritjes

Planet e SoftBank, megjithatë, kanë të bëjnë me të gjithë Azinë duke marrë parasysh investimet e bëra edhe në Didi-n kinez dhe në indian Ola. Me Grab në fakt, janë të mbuluara vende si Filipinet, Indonezia, Malajzia, Myanmar, Tajlanda, Vietnami, Kamboxhia dhe Singapori. Kompania u themelua në vitin 2012 në Kuala Lumpur, kryeqyteti i Malajzisë, si një nisje për të ofruar një shërbim konkurrues për taksitë lokale. Gjatë katër viteve të fundit, ajo ka arritur të mbledhë mbi 4 miliardë dollarë financime, shumica e të cilave vjen nga vetë SoftBank dhe Didi, siç përmblidhet nga faqja e internetit Crunchbase. Sot, sipas vlerësimit të bërë nga CB Insights, kompania vlerësohet në 6 miliardë dollarë dhe është e pranishme në pothuajse 200 qytete në shtetet e Azisë Juglindore. Grab tani është zgjeruar gjithashtu dhe ofron platformën e pagesave Grab Pay dhe shërbime të tjera financiare të ndryshme dhe jo në zonë.

Lamtumirë në Azinë e Uberit

Nga ana e Uber ky është një hap prapa nga një treg në të cilin kompania kishte investuar 700 milionë dollarë, siç përmendet në një email nga Ceo Khosrowshahi përmendur nga Recode. Një marrëveshje që do ta lejojë atë të mbajë një pjesë “shumë-milion dollarësh” në atë që do të bëhet lider i padiskutueshëm në këtë sektor në zonën e madhe. Por shitja e aseteve të Uber në Azinë Juglindore është pjesë e një strategjie që synon zvogëlimin e humbjeve në pikëpamje të listimit në tregun e aksioneve në vitin 2019 dhe përqendrimin e investimeve të tij në Amerikën e Veriut dhe Evropën, sipas dëshirës së një prej drejtuesve të lartë e SoftBank në kohën e hyrjes në kompani. Marrëveshja e arritur arrin vetëm në një kontekst në të cilin Uber në fakt tërhiqet nga e gjithë tregu aziatik: në verën e vitit 2016 ai shiti pasuritë e tij kineze për Didi, financuar gjithashtu nga SotfBank, ndërsa një vit më vonë ishte kthesa e bashkimit të ndarjes lokale me një kompani që operon në sektorin e makinave me shofer në Rusi. Por kjo nuk mund të përfundojë këtu, pasi Financial Times hipotizon një operacion të ngjashëm në Indi, ku Ola po mbledh fonde të konsiderueshme.
Lexo edhe: Këpucë me gome të ricikluar nga çamçakëzat

Për t’u degraduar një çamçakëzi i duhen 5 vjet, tani vijnë këpucët që pastrojnë rrugët
Sholla, krehra, shporta, të gjitha të bëra me çamçakëz të ricikluar. Intuita është e një designer britanik i cili, rreth kësaj ideje, themeloi kompaninë Gumdrop.
 

Green design

Sholla e këpucëve, çizmet platike kundër shiut, krehërat, objektet mund të jenë jeta e dytë e e çamçakizave. Cëmcakizat e përtypura dhe të hedhura përdhe që njollosin rrugët nëpër qytet, falë riciklimit, mund të shndërrohen në objekte të përditshme. Intuita është nga projektuesi britanik Anna Bullus e cila, rreth kësaj ideje, themeloi kompaninë Gumdrop.

Si është e bërë

Riciklimi i çamçakëzave është i mundur falë përbërjes kimike. Në fakt, përbërësi i tij kryesor është një gome sintetike e ngjashme me plastiken. Polimer në fjalë, polyisobutylene, është marrë nga petrolchemicals. Ajo gjendet në shumë objekte të tilla si, për shembull, në tubin e brendshëm të rrotave të biçikletave

Mbledhja e çamçakëzit

Duke përfshirë mundësinë e riciklimit, Anna duhej të krijonte një mënyrë për të mbledhur sa më shumë që të ishte e mundur, duke u mbështetur në ndjeshmërinë ekologjike të atyre që përdorin çamçakëzin. Hapi i parë ishte shpërndarja e koshave ad hoc në ngjyë të kuqe shocking dhe në formë flluske të quajtura Gumdrop, edhe këto janë krijuar vetë nga çamçakëzat e ricikluara.

Testet në terren

Vendi i parë ku u testuan kolektorët ishte Universiteti i Winchester-it. Rreth 8 mijë njerëz jetojnë dhe punojnë në kampus. Për të publikuar iniciativën, përveç instalimit të 11 koshave të plehrave, qindra gota kafeje prej gome të ricikluara u shpërndanë. Tetëmbëdhjetë muaj më vonë, universiteti vuri re një reduktim të ndjeshëm në mbeturinat e çamçakëzit.

Partnerët industrialë

Një sfidë tjetër ishte gjetja e partnerëve industrialë që donin të riciklonin gomën e vjetër, për të bërë diçka krejtësisht të re. Anna bindi një fabrikë ricikluese të Worcester për të marrë marshën e iniciativës. Kjo ka të bëjë me eliminimin e materialit të padëshiruar, të tillë si letra para se të grisni në copa dhe pastaj të kombinoni përzierjen me polimere të tjera plastike. Proporcioni në përzierje ndryshon, por Anna thotë se çdo objekt përmban të paktën 20% të çamçakëzit. Për të krijuar objekte të saj të projektimit, Anna ka përfshirë një kompani të specializuar në primtimin plastike Leicester të quajtur Amber Valley që normalisht realizon mbështjelljen e jashtme të orëve të alarmit. Këtu, përzierja që përmban çamçakezët e vjetër nxehet dhe prodhohet për të ridalë si një paste modeluese.
Lexo edhe:5 gjëra që duhet të dini për t’u bërë profesionistë të Marketingut Digital

Të flasësh për Marketing Digital do të thotë trajtimin e temave specifike për formimin e një figure të plotë profesionale: nga copywriter tek specialist SEO, nga PR Digital në Social Media Manager, të gjithë janë të gatshëm dhe më të përgatitur si profesionistë në këtë sektor.
 
 

1. Ndryshimet janë në rend të ditës

Gjithçka ndryshon shumë shpejt, veçanërisht në kontekstin e Marketingut Dixhital. Evolucioni i skenarit në vitet e fundit është kthyer në një kompleksitet më të madh të kontekstit dhe një rritje të shpejtë të rëndësisë së mediave sociale dhe në veçanti të Facebook-ut, e cila evoluon dhe ndryshon si kurrë më parë.
 
Çdo gjë ndryshon, ashtu si ndryshojnë sistemet e reklamave gjithnjë e më të rafinuara dhe integrimi në mes të digjitalizimit dhe “tradicionales” që bëhet gjithnjë e më intime. Në këtë kontekst dinamik, strategjia duhet gjithmonë të përditësohet dhe në përputhje me kontekstin.
 
Ju nuk mund të bëni Marketing Digital pa pasur një strategji të qartë dhe efektive.

2. AdWords Win!

Nuk ka shpëtim: komunikimi klasik nuk është aspak i mirë nëse doni të fitoni dhe të jeni konkurrues në këtë treg. AdWords në këtë mund të jetë një aleat i vlefshëm dhe jo rastësisht, është vetë platforma që mund të ofrojë një avantazh të madh në arritjen e suksesit. Duhet që të besojmë në mikun tonë dixhital: nëse nuk dimë cilat fjalë kyçe që duhen të zgjedhim për reklamat tona, AdWords do të na sugjerojë fjalë kyçe kryesore për të përdorur në fushatat e ndryshme, bazuar në ato që funksionojnë më mirë për konkurrentët.
 

3. Privatësia është një çështje serioze

Një element që shpesh nënvlerësohet është ai që lidhet me privatësinë. Duke filluar nga legjislacioni i referencës, nga Dekreti Legjislativ 196/2003 në Rregulloren 2016/679, ne duhet të studiojmë  detyrimet kryesore ndaj palëve të interesuara dhe rregullat për zhvillimin e konkurseve online. Këto të fundit bëjnë pjesë ndër konkurset me çmime, prandaj ato udhëhiqen nga Dekreti Presidencial 430/2001.
 
Përpara se të filloni një konkurs çmimesh duhet: të hartoni rregullat e konkurrencës, të paguani depozitën, të barabartë me 100% të vlerës së premtimeve të dhëna, të dërgoni në Ministrinë e Zhvillimit Ekonomik – të paktën 15 ditë para datës së caktuar për fillimin e iniciativë – një komunikim paraprak dhe raportim i të gjitha detajeve në materialin informativ.
 
Ndryshe, po. Mund ta bëni jashtë ligjit.
 

4. Ne të gjithë jemi influencues!

Një temë gjithnjë e më popullore: duke u fokusuar në ato që më parë ishin identifikuar si opinion leader. Por si të rrisni kompaninë tuaj nëpërmjet pikave të referencës? Dhe mbi të gjitha, si ta njohësh një influencer?
Influencer është i pasionuar për një temë specifike (udhëtimi ose ushqimi, për shembull), është një konsumator aktiv në disa sektorë dhe dëshiron të eksperimentojë me risitë, prandaj bashkohet me idenë për të testuar një produkt apo kompani specifike. Nuk mund të imagjinohet një influencer pa përmbajtje: për këtë arsye, dallohet edhe nga sasia e madhe e posteve, fotove, artikujve të prodhuar të rëndësishëm. Megjithatë, nuk është sasia e thjeshtë që dekreton suksesin e personit.
 
Mbi të gjitha, influencuesi është ai që besohet aq shumë sa që ndikon në zgjedhjet e të tjerëve.

5. Online dhe offline: rëndësia e komunikimit të integruar

Për ata që mendojnë se elementi online është gjithçka, është gabim. Për shembull, në një strategji të Marketingut Social Media, duhet të integrohesh më shumë se kurrë në internet dhe offline për të marrë një rezultat më të mirë. Jo, ne nuk po flasim për flyer të thjeshta ose outdoor tradicionale, ka shumë më tepër se kaq. Si të veprojmë në offline që rezultatet të japin efekt: a keni parasysh kur në programet televizive shfaqen poshtë hashtag zyrtar të programit? Ja pra, kjo nuk është gjë tjetër veçse një ftesë për veprim që menjëherë shkon në mediat sociale, dmth online.
Lexo edhe:Strategjia, Storytelling, Web Copywriting. Si të bëhesh vërtetë the King of Content Marketing

A jemi ende në kohë për të përcaktuar content si the King i vërtetë i Digital Strategy apo është vetëm një mënyrë e vjetëruar për t’u mburrur me miqtë dhe të afërmit për aftësitë tona krijuese të copy-t?

Kush është dhe çfarë bën Content Manager

Social Media Manager, Community Manager, Copywriter, Content Creator, Community Manager dhe kështu me radhë. Në këtë turmë njerëzish krijues ne kemi kuptuar më së fundi se kush është dhe çfarë saktësisht bënë Content Manager Përmbajtjes.

Shkurtimisht, Content Manager mbikëqyr të gjitha iniciativat e Content marketing përmes një numri platformash dhe formatesh, me qëllim që të nxisë shitjet, angazhimin, besnikërinë, grumbullimin e lead dhe sjelljen e blerjes së konsumatorit.

Ai është një ekspert në aktivitetet që lidhen me optimizimin e përmbajtjeve dhe kanaleve digjitale, koherencën e brand-it, segmentimin dhe hartëzimin e “lexuesve”, dhe matjen e tyre analitike. Gjithashtu bashkëpunon me departamentet e marrëdhënieve me publikun, komunikimet, marketingun, shërbimin ndaj klientit, IT dhe burimet njerëzore për të ndihmuar në përshkrimin e historisë së brand-it si dhe të perceptimit të konsumatorëve.

Si të ndërtoni një projekt Corporate Storytelling

Ne kemi hulumtuar metodologjinë e storytelling në kuptimin e saj më të përgjithshëm dhe se si mund të ndikojë në zhvillimin e një strategjie të përmbajtjes. Për këtë arsye duhet të mësojmë si të aplikojmë disa teknika të storytelling për komunikimin e biznesit dhe brand-it. Të kuptojmë gjithashtu se si të krijojmë dhe menaxhojmë përmbajtjen e ndikimit dhe të miratojmë një qasje strategjike në aktivitetet e komunikimit digjital.

Si të hartohet një strategji (e mirë) e përmbajtjes

Siç mund ta imagjinoni, përmbajtja e mirë vlen pak nëse nuk përfshihet në një strategji të menduar mirë dhe të saktë. Duhet të reflektojmë mbi burimet më të sakta për të analizuar kur projektojmë Content Strategy, mbi KPI-të vendimtare për të kalibruar suksesin, në leva që do të përdoren për të përcaktuar storytelling më të mirë të markës, në tool më të përditësuara për të mbështetur Content Marketer.

Si të shkruani tekste efektive

Thjeshtoni tekstin. Shkruani tekste rrethuese. Shkruani tekste SEO oriented.
Content Marketing. Ja çfarë mund të bëjmë
Falë një kursi Content Marketing ju do të jeni në gjendje të bëni:

• Hartimi i përmbajtjes më të përshtatshme për të arritur qëllimet e biznesit të kompanisë sonë (ose për të cilën punojmë)
• Planifikimi i një Content Strategy 360-grad
• Miratimi i mjeteve të punës që lehtësojnë fluksin, koordinimin dhe krijimtarinë redaktuese
• Analizoni Buyer Personas për të adresuar përmbajtjen më të përshtatshme
• Ndërtimi i një ekosistemi përmbajtjeje për të forcuar fushatat e komunikimit
• Përmirësimi i efektivitetit të teksteve të marketingu

 
Lexo eshe: Content Curation; 10 Tool qe ju vijne ne ndihme per ke merret me marketing

Këto janë dhjetë universitetet më të mira për të studiuar lëndët inxhinierike dhe shkencore / teknologjike sipas botimit të vitit 2018 të Times Higher Education World
 

Stanford University, Shtetet e Bashkuara

E vendosur në zemër të Silicon Valley, Universiteti Stanford u themelua në vitin 1885 nga Jane dhe Leland Stanford, “për të promovuar mirëqenien publike duke ushtruar ndikim mbi njerëzimin dhe qytetërimin”.

California Insitute of Technology, Shtetet e Bashkuara

California Insitute of Technology (Caltech) është një institut kërkimi shkencor dhe edukimi me famë botërore ku fakultetet dhe studentët e jashtëzakonshëm kërkojnë përgjigje për pyetje komplekse, zbulojnë zgjidhje të reja shkencore, nxisin inovacionin dhe transformojnë të ardhmen. Caltech ka gjashtë divizione akademike me një theks të fortë në mësimdhënie dhe hulumtime në shkencë dhe teknologji.

University of oxford, Mbretëria e Bashkuar

Universiteti i Oksfordit është universiteti më i vjetër në botë në gjuhën angleze dhe universiteti i dytë më i vjetër në botë. Ndërsa data e saktë e themelimit të saj është e panjohur, ka dëshmi se mësimi u zhvillua në 1096. Gjithsej rreth 22,000 studentë, pak më shumë se gjysma e tyre janë studentë universiteti, ndërsa mbi 40 përqind janë studentë ndërkombëtarë . Oxford ka popullsinë më të re të çdo qyteti në Angli dhe Uellsit, pothuajse një e katërta e banorëve të saj janë studentë universiteti, gjë që i jep Oksfordit interes të konsiderueshëm.

Massachusetts Insitute of Technology, Shtetet e Bashkuara

Instituti i Teknologjisë i Massachusetts (MIT) është një universitet privat kërkimor me bazë në qytetin e Cambridge, Massachusetts. E themeluar në vitin 1861, MIT synon të “thellojë njohuritë dhe të përgatisë studentët në fushën shkencore, teknologji dhe fusha të tjera të studimit.

Cambridge University, Mbretëria e Bashkuar

Cambridge i shërben më shumë se 18,000 studentëve nga të gjitha kulturat dhe qoshet e botës. Pothuajse 4,000 studentë të tij janë ndërkombëtarë dhe vijnë nga mbi 120 vende të ndryshme. Përveç kësaj, Shkollat Verore Ndërkombëtare të Universitetit ofrojnë 150 kurse për studentët nga mbi 50 vende. Universiteti është i ndarë në 31 kolegje autonome ku studentët marrin seanca mësimore në grupe të vogla të njohura si mbikëqyrësit e kolegjeve. Gjashtë shkolla shpërndahen në kolegjet universitare dhe mbajnë rreth 150 fakultete dhe institucione të tjera.

Princeton University, Shtetet e Bashkuara

Princeton është një nga universitetet më të vjetra në Shtetet e Bashkuara dhe konsiderohet si një nga institucionet më të shquara të arsimit të lartë në botë. E themeluar në vitin 1746 si College of New Jersey, më 1896 u emërua zyrtarisht Universiteti Princeton për nder të zonës në të cilën ndodhej, duke hapur shkollën e famshme të specializimeve në vitin 1900.

Universiteti i Pekinit, Kinë

Universiteti i Pekinit është anëtar i C9 League, ngjashëm me Ivy League në Shtetet e Bashkuara dhe shpesh renditet ndër institucionet më të mira të arsimit të lartë në Kinë. Vetëm ata që marrin notën më të lartë në provimet kombëtare pranohen, me një regjistrim total prej rreth 35,000 studentësh. Në 1898, Universiteti i atëhershëm Imperial i Pekinit u themelua si universiteti i parë kombëtar për të mbuluar disiplina të plota në Kinë, duke zëvendësuar akademinë e lashtë perandorake që për qindra vite kishte trajnuar administratorë për shërbimin civil kinez.

National University of Singapore

Një nga universitetet kryesore në botë me bazë në Azi, Universiteti Kombëtar i Singaporit (NUS) është universiteti kryesor i Singaporit, duke ofruar një qasje globale për arsimin dhe kërkimin me një fokus në perspektivat dhe aftësitë aziatike. 17 shkolla të saj në tre universitete në Singapor – Kent Ridge, Bukit Timah dhe Outram – ofrojnë një planprogram të gjerë bazuar në kurse multidisiplinare dhe pasurish transversale.

ETH Zurich – Swiss Federal Institute of Technology, Zvicër

E themeluar në vitin 1855 si një Shkollë Politeknike Federale,mbas një shekull e gjysmë ETH Zurich konsiderohet një prej universiteteve më prestigjioze në botë fushën e shkencës dhe teknologjisë. Instituti ka “diplomuar” mbi 20 çmime Nobel, duke përfshirë babanë e fizikës moderne dhe shpikësi i teorisë së përgjithshme të relativitetit Albert Einstein.

Imperial College of London, Mbretëria e Bashkuar

Imperial College London, një institucion shkencor i bazuar në shkencë, gjendet në qëndër të qytetit konsiderohet si një nga institucionet kryesore të Mbretërisë së Bashkuar. Kolegji ka rreth 15,000 studentë dhe 8,000 të punësuar, e fokusuar në katër fusha kryesore: shkencën, inxhinierinë, mjekësinë dhe biznesin. Universiteti krenohet me 14 fitues të Çmimit Nobel, përfshirë Sir Alexander Fleming, zbulues i penicilinës.
Lexo edhe:Votën time? E vendos algoritmi. Ja përse

Komisioni paraqiti një projekt-ligj për një zgjidhje “të përkohshme” dhe menjëherë e zbatueshme
 
Të ardhurat nga shitja e hapësirës reklamuese (tregu i Google), nga shitja e të dhënave (sfera e Facebook) dhe të ardhurat e përfituara nga abonimet në shërbimet digjitale (normat për të dëgjuar muzikë me Spotify ose për të bërë një udhëtim me Uber). Komisioni Evropian paraqiti idenë e tij për një taksë interneti. Një ligj që mund t’i bëjë qeveritë të fitojnë rreth 5 miliardë euro në vit. Taksimi do të jetë në qarkullimin e gjigantëve të teknologjisë dhe jo në fitime. Një taksë e përgjithëshme “e përkohshme”, e zbatueshme menjëherë. Kështu që do të jetë e nevojëshme aprovimi me PO unanimitetit e të gjitha 28 vendeve, përfshirë ato si Irlanda dhe Luksemburgu, të cilët kanë bazuar një pjesë të ekonomisë së tyre në krijimin e “parajsave tatimore” ku këto gjigantë të teknologjisë (dhe të tjerëve) kanë paguar për vite taksa shumë të ulëta.

Cili është projektligji dhe kujt i adresohet

Web tax europa parashikon një taksë prej 3 për qind të qarkullimit që kompanitë që operojnë në sektorin dixhital nxjerrin prej secilit vend. E cila do të sillte një total prej rreth 4.8 miliardë në vit në arkën e Shteteve, llogarit Komisionin e BE. Jo të gjitha kompanitë që ofrojnë shërbime online – “kompanitë e vogla dhe startups nuk do të preken”, – sigurojnë ata- por vetëm “lojtarët” e mëdhenj, domethënë ata që kanë një xhiro vjetore globale prej mbi 750 milionë euro dhe një xhiro të tatueshme të krijuara në Bashkimin Evropian nga të paktën 50 milionë. Kush, me pak fjalë, ka një “pozitë të fortë tregu”, shpjegon drafti. Tatimi do të zbatohet nga të ardhurat që Google grumbullon nga reklamimi në internet, për ato që kompanitë si Apple apo Spotify marrin nga shitja e abonimeve në shërbimet e tyre ose në biznesin që lidhet me shitjen e të dhënave të palëve të treta, fushës së Facebook dhe platformave të tjera sociale. Platformat e përjashtuara që shesin mallra “fizike” nëpërmjet ecommerce, si Amazon. Ligji do të zbatojë në biznesin në fushën e shitjes së hapësirës reklamuese. Sidoqoftë, flitet për një ligj “të përkohshëm”, një mënyrë për të frenuar gap-in legjislativ në pritje të krijimit të një plani, në nivel ndërkombëtar me G20, se si të trajtohen këto “kompani digjitale”. Komisioni vë ende në dukje, që për karakteristikat e tyre për të vepruar virtualisht dhe jo brenda kufijve fizikë të përcaktuar, paguajnë një mesatare prej 9.5 përqind të taksave në BE kundrejt 23.3 përqind të shoqërive tradicionale.
 

Si ta kuptojmë se sa janë të ardhurat në një biznes “virtual” në secilin shtet

Tatimi “siguron që aktivitetet të cilat sot nuk tatohen fillojnë të gjenerojnë të ardhura të menjëhershme për Shtetet Anëtare”. Dhe ndihmon “të shmangen veprimet e njëanshme” që do të krijonin një sistem “përgjigjesh kombëtare që do të dëmtonin tregun tonë të vetëm”, ​​shpjegojnë Komisioni. Por nuk është zgjidhja. Tashmë mendohet për hapin e ardhshëm, një propozim afatgjatë për të lejuar Shtetet Anëtare “për të taksuar fitimet ku ata janë të krijuara, edhe në qoftë se kompanitë nuk kanë një prani fizike në territorin e tyre.” Ka tre mënyra të mundshme, të theksuara nga Brukseli, për të gjykuar se si njëri prej këtyre gjigantëve nga biznesi “virtual” është aktiv brenda kufijve kombëtarë: të paktën shtatë milionë euro të të ardhurave vjetore të gjeneruara në ato shtete, më shumë se 100 mijë qytetarë të regjistruar në atë platformë ose më shumë se 3,000 kontrata të përcaktuara për shërbimet digjitale për përdoruesit e biznesit.
 

“Nuk është një ndëshkim kundër SHBA-ve»

Për ata që akuzojnë Evropën për proteksionizëm dhe anti-amerikanizëm, komisioneri për çështjet ekonomike Pierre Moscovici përgjigjet: “Taksat në internet nuk janë tatimore Gafa (Google, Amazon, Facebook, Apple), nuk është ndëshkim” kundër detyrave amerikane. “Ajo është në shënjestër në 120-150 biznese Evropiane, SHBA, aziatike, dhe pjesa tjetër e botës, dhe ka qenë në punë e sipër prej muajsh. Por, siç u përmend, nuk do të jetë e lehtë të aplikohet taksa e re. Ka shtete që tashmë kanë filluar të përkrahin veten e tyre për të “bojkotuar” ligjin: dy ditë përpara paraqitjes së saj, në një takim të ambasadorëve të shteteve anëtare, ka ardhur refuzimi i Holandës, Luksemburgut, Irlandës, Maltës dhe Qipros. Ndërsa prej kohësh, Franca, Italia, Gjermania dhe Spanja shtyjnë  drejt zbatimit të një taksës së internetit.
Lexo edhe: Nga Google ne Banka, cfare ndryshon me normativen e re mbi te dhenat personale

Ndoshta ne nuk e dimë, ose më mirë ne nuk e dinim. Por për të ndjekur identitetin tonë politik mjaftojnë klikimet instinktive që lëmë çdo ditë në Facebook: like, “pëlqej” shpërndahen pa i dhënë shumë vëmendje  mbi përmbajtjen që gjejmë në bordet e buletinit tonë online. Të dhënat e famshme “të vjedhura” nga Facebook nga Global source research (Gsr) dhe të transferuara në Cambridge Analytica shërbejnë pikërisht për këtë: profilizimi i grupeve të përdoruesve sipas tipareve të karakterit, të cilat nga ana e tyre janë zbuluese të qëndrimeve politike. Përdoruesi mund të fokusohet dhe të vihet në shënjestër nëpërmjet përmbajtjeve të afërta me ndjeshmërinë e tij, duke goditur dhe përforcuar bindjet latente. Mekanizmi është i ngjashëm me atë të miratuar prej vitesh në marketingun tradicional të internetit, gjë që jo rastësisht përfaqëson 50% e core business të Cambridge Analytica. Por si mund të na orientojnë zgjedhjen përfundimtare në dhomën e fshehtë të zgjedhjeve, kur telefoni është i fikur?

1) Hapi i parë: “like-et” flasin në vëndin tuaj

Në tremujorin e fundit të vitit 2017, Facebook deklaroi mbi dy miliardë përdorues. Një nga aktivitetet e tyre kryesore është, ajo e klikimit mbi përmbajtjet që sjpërndahen ose në një farë mënyre i afrohen ndjeshmërisë së tyre. Ndonjëherë gjesti mund të jetë i panjohur ose ironik, por në përgjithësi manifestohet pajtueshmëria me atë që është publikuar në faqen e tij të buletinit. Marketingu dhe kompanitë e marketingut politik, siç është Cambridge Analytica, janë në gjendje të bëjnë një përzgjedhje të shijeve të ndryshme “të pëlqej” dhe ndoshta personalitetit të përdoruesit. Ashtu si New York Times shkroi gjithashtu në një hetim, shumë njerëz nuk janë në dijeni se mjafton një klikim i vetëm për të treguar karakterin tuaj.

Natyrisht, shkalla e saktësisë rritet me mostrën statistikore në dispozicion. Sipas një prove të bërë nga studiuesit e Universitetit Stanford dhe Qendrës Psikometrike të Universitetit të Kembrixhit, 10 pëlqime janë të mjaftueshme për të njohur një person më mirë se një nga kolegët e tij dhe 150 për të thelluar karakterin deri në detaje të panjohura për të afërmit e tij. “Duke bërë analiza semantike, kompanitë kuptojnë se cilat përdorues përmbajtjesh ndjehen pozitivisht – shpjegon Lucio Lamberti, profesor i marketingut në Politecnco School of Management – sikurse çdo ditë vendosen shumë pëlqime, duke grupuar informacionin themelor ne mund të bëjmë llogarisim shijet dhe, kshu edhe, prirjet politike ».

2) Hapi i dytë: kuizat njohëse

Në rastin e skandalit që ka përfshirë Facebook, Cambridge Analytica ka fituar të dhëna të përdoruesve të profilizuar nga një kompani e tretë, hulumtimi i burimeve globale (Gsr). GSR kishte marrë informacionin e saj duke paguar përdoruesit për të bërë një quiz personaliteti, por pyetësorë e ngjashëm janë të përhapur në gjithë rrjetin dhe klikohen pa pasur nevojë për stimuj ekonomik. Shuma e pëlqimeve dhe testeve psikometrike (që synojnë studimin e sjelljes në mënyrë sasiore) siç është ajo e Gsr lejon që të segmentojë audiencën në një mënyrë më të saktë, duke gërmuar madje edhe përtej sipërfaqes së ngjashmërive. Në sferën politike, “segmentimi” përkthehet në kuptimin më të saktë të tendencave ideologjike të një përdoruesi të caktuar, duke e kalibruar përmbajtjen në mënyrë të tillë që të ngacmojë brishtësinë apo motivet e  tensionit.

3) Hapi i tretë: postimi i duhur tek përdoruesi i duhur

Natyrisht, një përmbajtje mund të ketë ndikime të ndryshme në varësi të përdoruesit që do të godasësh. Strategjia e Cambridge Analytica u përqendrua, për shembull, në bllokun zgjedhor të të pavendosurve: qytetarët të cilët nuk janë të rrënjosur në një prirje të caktuar ideologjike, por mund të binden nga argumentet më të afërt me ndjeshmërinë e tyre. Edhe në politikë ka “gradacione”, thotë Lamberti. “Nëse një shoqëri kupton se nuk jeni as me të djathtën, as me të majtën, do t’ju dërgojë mesazhe që janë afër temave për të cilat jeni i interesuar“. Për shembull, në Shtetet e Bashkuara, elektorati i partisë republikane konvergon në çështjet ekonomike (liria e tregut), por ndahet edhe më shumë në çështjet etike (si sindikatat e homoseksualëve dhe birësimet), ndarja midis rrymave më konservatore dhe libertariane. Përcaktimi i algoritmeve të marketingut politik i lejon përdoruesit t’i “bëjnë lajka” me mesazhe që prekin vetëm disa tela të personalitetit të tij, duke lënë mënjanë ata që rrezikojnë të plasojnë bindjet e tyre. «Me inteligjencën artificiale – shton Lamberti – Ne po ecim drejt një shkalle personalizimi një nga një».

4) Hapi i katërt: më mirë një “paragjykim” sot se sa një votues më pak nesër

Kundërshtimi i zakonshëm është se nuk ka mjete të pakontestueshme për të matur rezultatet e një fushate të marketingut politik dhe as edhe më parë, prirjen ideologjike të një përdoruesi. Ndoshta, në mesin e tifozëve të një politikani të caktuar në Facebook, mund të ketë përdorues që i kanë dhënë “like-et” e tyre duke bërë shaka ose për të qëndruar të përditësuar në komunikimet e tyre, pavarësisht nga respektimi i tyre personal. Me pak fjalë: përplaseni në një paragjykim, sic quhen në statistikë elementet që ndryshojnë nga mesatarja. Madje edhe nuancat e sjelljes llogariten nga sistemet e targetimit: “Ideja themelore është gjithnjë ajo e një komunikimi të personalizuar, më efektiv se ai anonim në një tabelë – thotë Lamberti – Ndoshta nuk do të godasësh 100 % e votuesve, por merr rezultate duke sjell 50% ose 70% votues. Kjo gjë, e aplikuar në miliona përdorues, do të thotë të lëvizësh votat ».

5) Hapi i pestë: rreziqet e një efekti shtrembërues

Ka nga ata që theksojnë se fushata politike one to one fushatë në mediat sociale është vetëm një evolucion derë më derë që mbanin partitë e vjetra, duke bërë prozelitizim në lagje, fabrika apo kisha. Duke folur “në barkun” e votuesve nuk ka asgjë të re në vetvete. Aspekti më kritik, përveç formimit të pavullnetshëm të njerëzve, është mundësia e plagjializimit të përdoruesve me përmbajtje të pabesueshme. “Si gjithmonë, problemi nuk është teknologjia – shpjegon ai – por se si përdoret ajo“.

Shiko edhe: Votën time? E vendos algoritmi. Ja përse

[wpvideo j6yBjo5r]
Lexo edhe: Facebook di gjithçka rreth jetës sonë, na takon ne që të hapim sytë

Kush është themeluesi…

Administrata federale ruse për kontrollin e mediave, Roskomnadzor, paralajmëroi zyrtarisht shërbimin e mesazheve të Telegramit se nëse nuk përmbush brenda 15 ditësh kërkesën e shërbimeve të sigurimit (FSB) për të dhënë kodet për të dekriptuar mesazhet e të gjithë përdoruesve, rrezikon të bllokohet në territorin kombëtar. Paralajmërimi vjen pas vendimit të Gjykatës së Lartë, e cila hodhi poshtë ankesën e Telegramit, aplikacioni i krijuar nga Pavel Durov, gjithmonë një kampion i mbrojtjes së privatësisë së përdoruesit, kundër kërkesës së FSB-së, e konsideruar nga gjyqtarët e padëmshme për të drejtën e njohjes të konfidencialiteti të të dhënave.

Ankesa

Shërbimi i mesazheve ka njoftuar se do të apelojë kundër vendimit të Gjykatës Supreme, duke përkufizuar se nuk do t’u japë kurrë autoriteteve ruse komunikimet e klientëve të saj. Vitin e kaluar, Roskomnadzor detyroi Telegramin të regjistrohej si një “shpërndarës informacioni” nën ligjin e ri “anti-terrorizëm“. Më vonë, FSB urdhëroi aplikacionin të dekodonte të gjitha mesazhet. Shoqëria Durov refuzoi; u gjobit 880,000 rubla (14,000 dollarë) dhe më pas i bëri apel  Gjykatës së Lartë kundër urdhërit të FSB-së, duke apleuar për gabimet procedurale.

Ligji kundër terrorizmit

Në vitin 2016, Rusia krijoi një ligj për të luftuar terrorizmin, i cili kërkon që të gjitha shërbimet e mesazheve t’u japin autoriteteve mjetet për të dekriptuar korrespondencën midis përdoruesve. Telegrami nuk është pajtuar me rregulloret, sepse është kundër privatësisë së anëtarëve të saj. Por FSB-ja u përgjigj se të kesh çelësat e qasjes nuk e cenon privatësinë në asnjë mënyrë, sepse për çdo informacion të marrë duhet gjithsesi një leje nga gjykata. Një argument i pakuptimtë sipas avokatit të Telegrës, Ramil Akhmetgaliev: “Ashtu sikur të thuash se kam fjalëkalimin e emailit tënd, por nuk e kontrolloj emailin tënd. Unë kam vetëm aftësinë për ta kontrolluar atë. ” Ndërkohë, kompania Durov përgatitet për kuotimin në bursë -tashmë ka mbledhur 850 milion dollarë- dhe po mbledh investitorë për të krijuar një ekosistem të bazuar në blockchain,i ngjashëm si Ethereum, i quajtur Telegram Open Network, ku ju mund të shkëmbehen mallra fizike dhe digjitale .

Lexo edhe: 3 hapa drejt suksesit të Digital PR

Skandali i Cambridge Analytica tregon se sa e rrezikshme është demokracia jonë
 

A jemi naivë, të pavetëdijshëm, të pafuqishëm apo të paaftë? Ndoshta i kemi të gjitha këto katër gjëra. Përndryshe nuk mund të shpjegohet se si i kemi lënë ta bëjnë një gjë të tillë gjigandët e web-it: të marrim të dhënat tona, dhe të fitojnë një mal me para, ja japin atyre që i paguajnë ato. Ose ja lëshojnë magjistarëve të politikës, siç ndodhi me Facebook.

Pasojat janë përpara syve tanë: mjafton ti hapni. Njohja e sjelljeve tona private -intime – nuk i lejon të na sugjerojnë vetëm produktet, shërbime dhe lajme. Gjithashtu na bëjnë të ngatërrohemi, frikësojnë, nxisin, të na kushtëzojnë votën tonë dhe të ndryshojnë rezultatin e zgjedhjeve. E kuptoi Cambridge Analytica këtë gjë, menaxherët e Donald Trump e kuptuan, dikush në Rusi gjithashtu. Kongresi amerikan e kuptoi këtë gjë, fatmirësisht. Nuk e kemi kuptuar ne, qytetarët te demokracive. Ose bëjmë gjoja sikur nuk e kemi kuptuar, dhe kjo është më keq akoma.

Besoj se Zuckerberg & Co kanë humbur kontrollin. Një kolos që ka një bukuri të padiskutueshme dhe mjaft të dobishme. Por mëkat që, gjatë marshimit, rrezikon të na shtypë. Në vetëm pak kohë Facebook ka kaluar nga heqja e problemit («Ne jemi një kompani e teknologjisë!») në pranimin e përgjegjësisë. (“Ne duhet të krijojmë një komunitet global që është i mirë për të gjithë“). Shumë vonë: gjeniu kishte dalë nga shishja.

Dhe kush e hoqi tapën? Ne. Ne jemi ata që klikojmë në «Prano» pa i lexuar kushtet për çdo përditësim të një aplikacioni. Ne jemi ata që, në këmbim të komoditetit, ofrojnë intimitetin tonë. Jemi ne që bëjmë gjoja sikur s’kuptojmë këtë: ata që ofrojnë reklamat nën shënjestër të një produkti (pas testit të shtatzënisë, këtu janë ofertat për karrocat e fëmive), gjithashtu mund të propozojë propagandë apo shpifje, me saktësi kirurgjikale. Dikush do të thotë: cili është problemi? Problemi është se, në këtë mënyrë, demokracia zhytet.

Natyrisht: për dy shekuj, struktura perëndimore i përdori mediat në avantazh të saj. Varkëtarët britanikë, pas Revolucionit të Parë Industrial, kontrollonin gazetat; Bankierët dhe induastrialistët amerikanë, pas Revolucionit të Dytë Industrial, matën së pari në radio dhe më pas në televizion. Ky është Revolucioni i tretë industrial, i bazuar në dixhital. Me një ndryshim: në shekullin e nëntëmbëdhjetë dhe të njëzetë, botuesi i një gazete në Londër, apo pronari i një televizioni në Nju Jork, kishin emra dhe fytyra.

Tani s’ka më. Shoqëritë që zotërojnë të dhënat tona njohin pothuajse gjithçka për ekzistencën tonë; dhe ne dimë pak nga mënyra se si ata veprojnë. Zotërinjt e rinj nuk janë të gjithë njësoj. Ka nga ata që janë më të hutuar, si Facebook; dhe ata më të vëmendshëm, si Amazon. Ka nga ata që janë më të zgjeruar, si Google apo Apple; dhe kush është më i specializuar, si Uber ose Skype. Por të gjithë kanë qasje në një sasi të madhe të të dhënave me të cilat ata mund të na lehtësojnë ose na shkatërrojnë, nëse dëshirojnë. Por ata nuk duan ta bëjnë !, mund të thotë dikush. Dhe ne duhet të përgjigjemi: a mundet jeta jonë dhe demokracitë tona të varen nga vullneti i mirë i një bordi të panjohur të drejtorëve?

Lexo edhe: Uber pezullon testet e makinave vetëlëvizëse pas një aksidenti fatal