1933: Hitleri nuk fitoi zgjedhjet në sajë të karizmës së tij

Sipas një studimi të kohëve të fundit, nuk ishte në sajë të fjalimeve të tij, të ngopura me mashtrime dhe propagandë, që Führer i ardhshëm shkoi në pushtet.
Adolf Hitleri konsiderohet nga shumë njerëz të jetë një ndër figurat historik më të talentuar të oratorisë. Talent që dinte si ta kapitalizonte dhe transformonte në një projekt politik. Një studim i sapo botuar në revistën American Political Science Review, megjithatë,ka ridimensionuar fushën politike të ndërhyrjeve publike që ai mbajti para vitit 1933. Sipas studiuesve nuk ishte falë fjalimeve fitorja e partisë e tij.

Mjafton të jesh karizmatik?

Dy postera të propagandës naziste pas vitit 1933. Përdorimi i mashtrimeve dhe fake news ishte konstante për regjimin.
 
Për studimin e tyre, kërkuesit shqyrtuan pesë zgjedhjet parlamentare dhe presidenciale që ndodhën në Gjermani midis viteve 1927 dhe 1933. Gjatë kësaj periudhe, votat e partisë naziste (Partia Socialiste e Punëtorëve Gjermanë ose NSDAP) patën një rritje: ata shkuan nga 3% në 44% në 6 vjet. Sidoqoftë, merita, megjithatë, nuk ishte nga mitingjet e tij publike.
Studiuesit në fakt kanë analizuar të dhënat elektorale të mijëra komunave, duke parë në cilat vende Hitleri ishte ngjitur në tribunat dhe në të cilin jo. Më pas ata analizuan mitingjet publike të anëtarëve të partisë së tij: në veçanti të Joseph Goebbels, ministri propagandues i ardhshëm i kualifikuar i Reich të Tretë.
Studiuesit në fakt kanë analizuar të dhënat elektorale të mijëra komunave, duke parë në cilat vende Hitleri kishte ngjitur në tribunat dhe në të cilin jo. Më pas ata analizuan tubimet publike të anëtarëve të partisë së tij: në veçanti të Joseph Goebbels, ministri propagandues i ardhshëm i kualifikuar i Rajhut të Tretë.
Duke krahasuar të dhënat me një metodë statistikore, studiuesit ishin të befasuar kur zbuluan se paraqitjet publike të Hitlerit në shumicën e rasteve nuk çuan në një rritje të pëlqimit elektoral, domethënë në komunat ku ai foli, partia nuk mori më vota.
LEXO EDHE: Marketingu politik; Teknika e reja dixhitale për fushatat zgjedhore

Prezantimi

Në zgjedhjet federale gjermane të vitit 1932 – kur u zgjodh kancelari – incidenca e fjalimeve të Fuhrerit ishte jashtëzakonisht e ulët.
Nëse Hitleri fitoi konsensus, duke i hapur rrugën Reich të Tretë, kjo ishte kryesisht për shkak se konkurrenti i tij, Paul von Hindenburg, nuk u shfaq asnjëherë publikisht në vendet ku ai kishte ekspozuar veten, duke i lejuar atij të fitonte kështu një ose dy pikë përqindjeje.
Të dhënat befasuan vetë studiuesit. Para së gjithash, sepse historianët dhe dëshmitarët e kohës pajtohen se aftësitë oratorike të Hitlerit ishin vërtet mahnitëse. Vështrimi i tij magnetik dhe zëri i tij ishin në gjendje të kënaqnin dhe nxisnin turmat si pak të tjerë.
 

Sinagoga e Mynihut, e shkatërruar gjatë natës së kristaltë (1938) pesë vjet pasi Hitleri mori pushtetin. Të vdekurit në natën e kristaleve ishin rreth 1,300: mbi 30,000 vetë përfunduan në kampet e përqendrimit (që u liruan në muajt e ardhshëm) dhe 700 prej tyre vdiqën.

I Palodhur

Për më tepër, gjatë atyre viteve, Führer i ardhshëm, shpenzoi si asnjë tjetër për të fituar konsensus (shpesh në një mënyrë të pamëshirshme: atë kohe si kurrë më parë qarkullonin gënjeshtrat dhe lajmet e rreme). Ai udhëtoi lart e poshtë nëpër Gjermani dhe shfrytëzojë të gjitha teknologjitë e reja të asaj kohe – si altoparlantët dhe aeroplanët – duke arritur një ndikim mediatik në kohë të mahnishtshme.
 
Megjithatë, duket, se nuk ishte fjalimi i tij që i fitoi zgjedhjet. Përkundrazi, ishte një klimë, një gjendje shpirtërore përgjithësisht zhgënjyese që  përshruante popullit gjerman dhe një dëshirë për liri pas përfundimit të Luftës së Parë Botërore dhe Depresionit të Madh. Një humor i keq që asnjë parti tjetër nuk dinte të kapte po aq efektshëm.

Fillimi i një fundi

Se si vazhdoi historia, ne e dimë. Në 1933 Führer erdhi në pushtet. Që nga ky moment, gjithçka ndryshoi në Gjermani: Hitleri, falë edhe makinës propaganduese të ministrit Goebbels, mori kontrollin e institucioneve shtetërore, mediave dhe shumë organizatave sociale.
Në atë pikë, efekti i propagandës – përfshirë fjalimet e Hitlerit – u bë shumë më i madh. Dhe mbi të gjitha pa asnjë kundërshtim.
LEXO EDHE: Në Japoni, një robot ka kandiduar për kryetar bashkie, por votuesit preferojnë (ende) njerëzit